Ponoć Chomiczówka to jedna z wielu zwyczajnych dzielnic Warszawy. To co zwyczajne kończy się, gdy pojawiają się prawdziwe ludzkie historie. Gdy historia kilkunastu lat zamyka się w jednej piosence to albo to jest banał albo szczególny utwór. Ta piosenka to dla mnie taka nowa "Autobiografia". Dyskografia. Na dodatek w czasach gdy jeden wróg zamienił się w armie przeciwników. Wszyscy się rozsypali i nie wiadomo kto i gdzie teraz jest. Tęsknota za dzieciństwem pojawia się wtedy gdy świat dorosłych jest blisko świata umarłych. Płacz dorosłych pojawia się nie wtedy gdy coś boli ale wtedy gdy nie można powrócić do dzieciństwa. Bardzo lubię "Chomiczówkę" i zawsze jakoś wilgotnieją mi oczy przy niej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz